Οι εταίροι - δανειστές μας αναγνωρίζουν και επαινούν δημόσια την αξιοπιστία της χώρας. Το ίδιο κάνουν σχεδόν όλοι οι αρμόδιοι Ευρωπαίοι ηγέτες. Τελευταία, ο Επίτροπος Μοσκοβισί δήλωσε ότι η Ελλάδα από τον Αύγουστο του 2018 θα είναι κανονικό μέλος της Ευρωζώνης ξανά. Οπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος. Χωρίς επιπλέον πρόγραμμα και νέες δεσμεύσεις.
Ακόμα μεγαλύτερη σημασία έχει η στάση των αγορών, όπου η απόδοση των ελληνικών δεκαετών ομολόγων είναι η καλύτερη από το 2009! Είναι μια έμπρακτη έκφραση εμπιστοσύνης στην οικονομία μας, που είναι ο κρισιμότερος παράγοντας για την έξοδο στις αγορές το καλοκαίρι του 2018.
Οι «αγορές», εξάλλου, θα είναι ο μελλοντικός «επόπτης» της οικονομικής πορείας της χώρας. Η ευνοϊκή στάση τους δεν είναι τυχαία. Ούτε έχει βάση μόνο στις πολιτικές διαβεβαιώσεις της ΕΕ. Στηρίζεται στους οικονομικούς δείκτες, που βελτιώνονται ραγδαία, με δεδομένη την εξασφάλιση μιας διατηρήσιμης σημαντικής δημοσιονομικής προσαρμογής. Φέτος, λ.χ., έχουμε για πρώτη φορά μετά το 2006 -σε τρία συνεχή τρίμηνα- σοβαρούς ρυθμούς ανάπτυξης. Πρόκειται για αλλαγή της συνολικής οικονομικής τάσης, από την ύφεση στην ανάπτυξη. Αρα υπάρχει ένα πολύ καλό «momentum» για να βγούμε από την κρίση. Δεν έχουν γίνει όλα τέλεια. Σε μερικά ίσως να μπορούσαμε να είχαμε και καλύτερες επιδόσεις.
Από την άλλη πλευρά, η ΕΕ βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης και συζητούνται σημαντικές προωθητικές αλλαγές στην «αρχιτεκτονική» της. Παράλληλα, γίνεται μια «αλλαγή φρουράς» στα ηγετικά της κλιμάκια, που φαίνεται να καθιστά τους συσχετισμούς πιο ευνοϊκούς για τη χώρα μας (με την ελπίδα να μην υπάρξουν προβλήματα με την Ιταλία και την Ισπανία).
Και είναι προφανές ότι υπάρχει ένας σαφής «διάδρομος εξόδου» της Ελλάδας από τα μνημόνια, με ρυθμίσεις και για το χρέος, σε συνδυασμό με τους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας, που έχει συμφωνηθεί απ’ όλες τις πλευρές και υλοποιείται με συνέπεια, μετά τη δεύτερη αξιολόγηση.
Σ’ αυτό το κρίσιμο οκτάμηνο που έμεινε μέχρι τον Αύγουστο του 2018, η αντιπολίτευση έχει υποχρέωση να μην υπονομεύει το «καλό κλίμα» που υπάρχει για την Ελλάδα και τις προοπτικές της, τόσο από τους δανειστές όσο και από τις «αγορές». Η χώρα δεν αντέχει «οπισθοχωρήσεις». Εκφράσεις όπως «μαϊμού-έξοδος» (κυρία Γεννηματά), πέραν του ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, θυμίζουν αντίστοιχες ατυχείς αντιπολιτευτικές ρητορικές και λογικές του παρελθόντος.Η καταστροφολογία και η υπονόμευση του καλού «momentum» και της ευνοϊκής «μεγάλης εικόνας», για μικροκομματικούς λόγους, δεν είναι ό,τι καλύτερο για τη χώρα. Η αξιοπιστία και η σταθερότητα της Ελλάδας συμπεριλαμβάνουν και προϋποθέτουν κι έναν σοβαρό ρόλο της αντιπολίτευσης… Εδώ υπάρχει, δυστυχώς, υστέρηση.
Το πρόβλημα της χώρας, δεν είναι, λ.χ., το «κατασκευασμένο» σκάνδαλο Καμμένου και διάφοροι αντιπερισπασμοί ή προσχήματα, που εξυπηρετούν άλλες καταστάσεις. Η υπερφορολόγηση όμως είναι σοβαρό θέμα. Οφείλεται στο πιεστικό βάρος των έκτακτων συνθηκών χρεοκοπίας που βρέθηκε η χώρα και στην πίεση των δανειστών για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων.Η έξοδος από την κρίση, σε συνδυασμό με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, θα διευκολύνει τη μείωση των φορολογικών συντελεστών. Προβλέπεται ήδη στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα για το 2019. Ολα τ’ άλλα είναι φθηνός αντιπολιτευτικός λαϊκισμός.
Σημαντικό ζήτημα είναι και η αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων, που συνδέεται και με τους πλειστηριασμούς. Η μια πλευρά είναι η προστασία των πολιτών, στις περιπτώσεις που αυτό επιβάλλεται από κοινωνικά κριτήρια. Είναι ιδιαίτερα σοβαρό θέμα. Από την άλλη, η εκκαθάριση των κόκκινων δανείων επιβάλλεται, γιατί «ανακουφίζει» την πραγματική οικονομία από τη «θηλιά» της υπερχρέωσης και της ανεπαρκούς ρευστότητας.
Οι σωστές «ισορροπίες» δεν είναι εύκολες. Αντίθετα, οι ευκολίες των λαϊκίστικων προσεγγίσεων είναι καταστροφικές.
Το ζητούμενο από το πολιτικό σύστημα της χώρας που ομνύει στον ευρωπαϊσμό είναι πώς θα στηρίξει το ευνοϊκό «momentum» για την έξοδο της χώρας από την κρίση και όχι πώς θα το υπονομεύσει…Πάνω στο ίδιο καράβι είμαστε όλοι!
ΠΗΓΗ: neaselida.news
