Στην Μπρατισλάβα επιβεβαιώθηκε η πολυδιάσπαση της Ε.Ε., με μόνο χειροπιαστό αποτέλεσμα τη δέσμευση ότι οι εκκρεμότητες και οι προκλήσεις θα επιχειρηθεί να αποκτήσουν κοινό παρονομαστή συναίνεσης μέχρι την πανηγυρική επετειακή Σύνοδο Κορυφής στη Ρώμη, την αρχή της άνοιξης του 2017, για τη συμπλήρωση εξήντα χρόνων από την υπογραφή της Ομώνυμης Συνθήκης που ίδρυσε την ΕΟΚ των Έξι το 1957.
Δυστυχώς, για τους «27», η χρονική παράταση δεν δουλεύει υπέρ της συναινετικής προσέγγισης, καθώς η εσωτερική πολιτική ατζέντα πολλών ευρωπαϊκών χωρών προεξοφλεί από τώρα χειρότερο αδιέξοδο στη Ρώμη, από αυτό που καταγράφηκε στην Μπρατισλάβα.
Από τον Δούναβη στον Τίβερη
Στην πορεία από την Μπρατισλάβα στη Ρώμη πρώτος σταθμός είναι το Δημοψήφισμα στις αρχές Οκτωβρίου στην Ουγγαρία, όπου μια μεγάλη πλειοψηφία θα απαντήσει θετικά στο ερώτημα του πρωθυπουργού Ορμπαν, αν τον τελικό λόγο στη μετεγκατάσταση προσφύγων δεν θα τον έχουν οι Βρυξέλλες, αλλά το εθνικό Κοινοβούλιο της χώρας.
Ακολουθεί σε μη προσδιορισμένη ακόμη ημερομηνία, μεταξύ 15 Νοεμβρίου και 5 Δεκεμβρίου, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος στην Ιταλία, για τον περιορισμό των αρμοδιοτήτων και των μελών της Γερουσίας, στην ουσία μια ψηφοφορία έγκρισης ή απόρριψης των πεπραγμένων της κυβέρνησης Ρέντζι, που βρίσκεται στην εξουσία από τον Μάρτιο του 2014, όταν ο τότε δήμαρχος Φλωρεντίας απομάκρυνε με εσωκομματικό πραξικόπημα τον προκάτοχό του Λέττα.
Στις αρχές Δεκεμβρίου θα διεξαχθεί στην Αυστρία ο επαναληπτικός δεύτερος γύρος της προεδρικής εκλογής, με τον ακροδεξιό Χόφερ να έχει «κλειδώσει» ασφαλές προβάδισμα.
Στα τέλη Οκτωβρίου, αν δεν έχει προκύψει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η Ισπανία θα βαδίσει με ορίζοντα τα τέλη Δεκεμβρίου σε τρίτη μέσα σε ένα χρόνο εκλογική αναμέτρηση.
Προεκλογικό τοπίο σε Γαλλία-Γερμανία
Μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχει ξεκαθαρίσει σε μεγάλο βαθμό το εκλογικό τοπίο στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Στη Γαλλία ο Ολάντ μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει να έχει επιλέξει ανάμεσα σε μια υποψηφιότητα που τον οδηγεί σε ταπεινωτική ήττα, με δεδομένο τον αποκλεισμό του από τον Δεύτερο Γύρο, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ή σε μια απόσυρση από τη διεκδίκηση δεύτερης θητείας, που κινδυνεύει να οδηγήσει σε γενικευμένη παράλυση τη χώρα, μέχρι την αλλαγή φρουράς στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχει γίνει και το εσωκομματικό δημοψήφισμα στη Δεξιά -το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων- ανάμεσα στον Σαρκοζί και τον Ζιπέ, που διεκδικούν το χρίσμα του υποψηφίου για την Προεδρία.
Μέχρι το τέλος του χρόνου η Μέρκελ, κατά πάσα βεβαιότητα, θα ανακοινώσει την πρόθεσή της να διεκδικήσει για τέταρτη φορά την Καγκελαρία.
Σήμα κινδύνου
Στις αρχές της βδομάδας δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση των Ινστιτούτων Ντελόρ και Μπέρτελσμαν, που προειδοποιεί ότι αν δεν γίνει αποφασιστική στροφή, το ευρώ δεν θα αντέξει στην επόμενη κρίση.
Οι προτεινόμενες αλλαγές είναι μια λίστα όλων όσα έχει απορρίψει και εξακολουθεί να απορρίπτει το Βερολίνο από την έναρξη της Κρίσης στην Ευρωζώνη την άνοιξη του 2010 μέχρι και σήμερα: Δημοσιονομική ευελιξία με ταυτόχρονα μέτρα τόνωσης της ανάπτυξης, αύξηση της ζήτησης στις πλεονασματικές χώρες και μεταφορά πόρων στις ελλειμματικές και τέλος κοινή οικονομική διακυβέρνηση με αυτονόητη ως επόμενο βήμα την πολιτική ενοποίηση με δυναμική ομοσπονδιακής μετεξέλιξης.
Όλα τα παραπάνω αθροιστικά μάλλον προεξοφλούν, αν δεν μεσολαβήσουν καταλυτικές αλλαγές, ότι η ο κοινός παρονομαστής που δεν βρέθηκε στην κρουαζιέρα στον Δούναβη μεταξύ των «27», δύσκολα θα βρεθεί στις όχθες του Τίβερη.
Προς κατάθεση οι προϋπολογισμοί των χωρών της ευρωζώνης
Όμως η σκληρότερη δοκιμασία για μια εκεχειρία στα ανοικτά ευρωπαϊκά μέτωπα μέχρι τις εκλογές στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο του 2017 έρχεται στα μέσα Οκτωβρίου, όταν σε εφαρμογή των διατάξεων του Συμφώνου Σταθερότητας θα πρέπει να κατατεθούν τα προσχέδια των εθνικών προϋπολογισμών των χωρών-μελών της Ευρωζώνης για το 2017.
Η ατμόσφαιρα «μυρίζει» μπαρούτι, καθώς ηγέτες που αντιμετωπίζουν τη λαϊκή ετυμηγορία, κατά σειρά, ο Ρέντζι, ο Ραχόι και ο Ολάντ, είτε θα υποχρεωθούν να δεσμευθούν σε επιπρόσθετα μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας και θα μεγεθύνουν τις εκλογικές τους απώλειες, είτε θα αγνοήσουν τις σχετικές διαβεβαιώσεις τους στον αρμόδιο επίτροπο Μοσκοβισί και θα καταθέσουν προϋπολογισμούς παραβατικούς σε σχέση με το πλαφόν 3% που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Η παρέμβαση Σόιμπλε
Να θυμηθούμε ότι στα τέλη Ιουλίου ο Σόιμπλε παρενέβη και απέτρεψε την επιβολή προστίμων από την Κομισιόν στην Ισπανία και στην Πορτογαλία για υπερβολικά ελλείμματα, έναντι της δέσμευσης της Μαδρίτης και της Λισαβόνας ότι θα δρομολογήσουν την προσαρμογή τους.
Ετσι βρισκόμαστε σε ένα ακόμη αδιέξοδο που προκαλείται από το ανεφάρμοστο στην πράξη Σύμφωνο Σταθερότητας, σε περίπτωση που οι παραβατικές χώρες, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία καταθέσουν χαλαρούς προϋπολογισμούς: Από τη μια μεριά να κατηγορηθούν οι Μέρκελ - Σόιμπλε ως πέραν του δέοντος ευέλικτοι και χαλαροί σε μια συνεχή παραβατικότητα, που στην πράξη ακυρώνει το Σύμφωνο Σταθερότητας και ταυτόχρονα στις χώρες του Νότου και στη Γαλλία οι όποιες αποκλίσεις από τα κελεύσματα του Βερολίνου και των Βρυξελλών να θεωρούνται ανεπαρκείς.
Ετσι τον Μάρτιο στη Ρώμη ο Ρέντζι, αν είναι ακόμη πρωθυπουργός, αλλά και ο Ολάντ θα έχουν κάθε προεκλογικό λόγο να ανανεώσουν την αντίθεσή τους στη μονομερή δημοσιονομική λιτότητα, ενώ η Μέρκελ θα είναι υποχρεωμένη τουλάχιστον να φανεί ότι πιέζει για την εφαρμογή των Συνθηκών.
ΠΗΓΗ: www.imerisia.gr
