ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ιωάνα ΓρηγοριάδουΗ χώρα βρίσκεται σ’ ένα τεντωμένο σχοινί. Η συμφωνία, (όσο επώδυνη κι αν είναι) θα  της δώσει τη δυνατότητα να υπάρξει εντός της ευρωζώνης. Μετά την ψήφιση της συμφωνίας από το ελληνικό κοινοβούλιο θα ακολουθήσουν και άλλα  Κοινοβούλια, κρατών – μελών της Ε.Ε. Η γαλλική Εθνοσυνέλευση εν προκειμένω, προχθές και πριν  από το ελληνικό Κοινοβούλιο (!),  ψήφισε υπέρ της συμφωνίας με 412 υπέρ επί συνόλου 530  μελών της. Στη Φινλανδία εχθές μια ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή αποτελούμενη από 25 μέλη έδωσε το «πράσινο φως» για το τρίτο πακέτο βοήθειας στην Ελλάδα. Ωστόσο δεν έχουμε αποφύγει ακόμη ούτε το ατύχημα ούτε τον κίνδυνο.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγινε η επικύρωση της συμφωνίας στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Με  229 Ναι, 64 Όχι, 6 Παρών και 1 απουσία. Από τα δύο κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, οι ΑΝΕΛ συντεταγμένα ψήφισαν «Ναι»,  παρ’ όλες τις διαφωνίες που είχαν. Ο πρόεδρός τους, Π. Καμένος, από το βήμα της Βουλής χαρακτήρισε η συμφωνία ως προϊόν εκβιασμού και προϊόν συνθηκολόγησης. Ωστόσο σημείωσε, πως εάν  αυτή δεν επικυρωθεί από τους βουλευτές της συγκυβέρνησης, η κυβέρνηση θα πέσει και τότε  η χώρα δεν θα έχει καμία ελπίδα. Συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τα λεγόμενά του η πραγματικότητα είναι πως εάν εχθές οι ΑΝΕΛ δεν ψήφιζαν τη συμφωνία όπως έπραξαν οι 39 βουλευτές της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση σήμερα δε θα υφίστατο. Όλοι οι αρχηγοί κομμάτων άσκησαν κριτική στη συμφωνία. Οι πρόεδροι των 3 κομμάτων (ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ και ΠΑΣΟΚ) παρά τις μεταξύ τους διαφορές για το πώς φτάσαμε εδώ και τι λάθη έγιναν, μίλησαν για επώδυνη συμφωνία που όμως είναι προτιμότερη εδώ που έχουμε φτάσει από τη μη συμφωνία.  Το ίδιο έπραξε και ο  πρωθυπουργός  και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, όταν αναφερόμενος στο πώς οδηγηθήκαμε στη συμφωνία είπε πως στο τέλος δύο ήταν οι επιλογές που είχε μπροστά του: αυτή της άτακτης χρεοκοπίας και αυτή της παρούσας συμφωνίας. Και διάλεξε τη δεύτερη ως αυτή που θα ήταν καλύτερη για το λαό και τη χώρα του.
Όμως οι 39 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι καταψήφισαν τη συμφωνία (είτε με το Όχι τους, είτε με το Παρών τους, είτε με την απουσία της), όφειλαν να μας πουν εδώ και πολύ καιρό (αλλά βεβαιότατα τουλάχιστον εχθές), ποιο είναι το εναλλακτικό σχέδιό τους μετά από μια πιθανή  καταψήφιση της συμφωνίας από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Να μην περιγράψουν το επώδυνο της συμφωνίας, αυτό ευχαριστούμε αλλά το έχει πλέον καταλάβει και ο τελευταίος Έλληνας. Ούτε να μας ζητήσουν να πούμε όχι στον εκβιασμό και στη θέληση κάποιων  δανειστών να μας ταπεινώσουν, αυτό επίσης είναι σε πολλούς ξεκάθαρο. Γνωρίζουμε πως οι δυνατοί επιβάλλουν τη θέλησή τους στους αδύναμους αλλά γνωρίζουμε επίσης πως η Ευρώπη δε θα υπάρξει ως απλό άθροισμα  των κρατών/μελών ούτε και των  βουλήσεων τους αλλά ως δημοκρατικός συγκερασμός. Και αυτή τη μάχη πρέπει να τη δώσει πριν από όλους η αριστερά που δε θα παραιτηθεί,  επιστρέφοντας στον εθνικό της χώρο γιατί εκεί αισθάνεται πιο ασφαλής.
Οι 39 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι καταψήφισαν τη συμφωνία,  όφειλαν έστω κι εχθές, την ύστατη στιγμή, να απαντήσουν στον ελληνικό λαό ποιο είναι ακριβώς το εναλλακτικό τους σχέδιο. Όφειλαν να μας πουν: Τι θα επακολουθήσει στην περίπτωση που δεν επικυρωθεί η συμφωνία; Θα βγει η χώρα από την ΕΕ και το ευρώ; Ποιοι θα είναι οι νέοι σύμμαχοί της και τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτούς; Τι θα γίνει με το χρέος της χώρας,  με τις τράπεζες και με τις καταθέσεις των πολιτών; Τι θα συμβεί με τις εισαγωγές και τις εξαγωγές; Τι θα συμβεί με εκείνες τις επιχειρήσεις που ακόμη δεν έχουν κλείσει  και πώς θα συνεχίσουν να πληρώνουν τους εργαζομένους τους; Τι θα συμβεί με τους δημοσίους υπαλλήλους και πώς θα πληρώνονται εάν έχει καταρρεύσει το δημοσιονομικό σύστημα της χώρας; Πώς θα συνεχίσουν να λαμβάνουν οι συνταξιούχοι τις συντάξεις τους; Τι προβλήματα θα έχουν  τα πανεπιστήμια πέρα από αυτά που σήμερα έχουν; Τι θα συμβεί περαιτέρω  με τους ελεύθερους επαγγελματίες  που  όλο αυτό το διάστημα της αβεβαιότητας αγωνιούν για να δουν πελάτη ή ασθενή στο γραφείο τους; Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα στα οποία οι 39 όφειλαν πριν  καταψηφίσουν  τη συμφωνία, να έχουν προηγουμένως  δώσει τις απαντήσεις.
Γιατί εντάξει,  να δεχθούμε πως οι 39 δεν κρύβουν το κεφάλι τους στην άμμο όπως οι στρουθοκάμηλοι και δεν αποφεύγουν να μας απαντήσουν στα παραπάνω ερωτήματα όχι γιατί δεν έχουν σχέδιο αλλά γιατί έπρεπε πρώτα να αποτρέψουν το σχέδιο των δανειστών, αλλά κάποιος πρέπει να τους πει πως οι σοβαροί άνθρωποι και οι σοβαρές χώρες  ΠΡΙΝ απορρίψουν το μόνο σχέδιο που έχουν, οφείλουν να έχουν επεξεργαστεί και παρουσιάσει προηγουμένως  το δικό τους σχέδιο. Γιατί εάν οι 39 της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν επεξεργαστεί και παρουσιάσει ανοιχτά  και δημόσια προηγουμένως το δικό τους σχέδιο βάσει του οποίου καλούν το κόμμα τους, το Κοινοβούλιο και την κοινωνία να  απορρίψουν το μόνο σχέδιο που υπάρχει στο τραπέζι, τότε λειτουργούν  ως τη Λίζα Παπασταύρου που έχει ένα μυστικό (σχέδιο) που δε θέλει να μας το πει, αλλά μας ζητά να το ακολουθήσουμε. Συγγνώμη αγαπητοί 39, αυτά δε γίνονται ούτε στις ελληνικές ταινίες. Και η Λίζα Παπασταύρου  κάποια στιγμή το είπε το μυστικό της στον κ. Φλωρά, σε αντίθεση με εσάς που μεταξύ σας μιλάτε για την επιστροφή στη δραχμή αλλά σε όσα τηλεοπτικά πάνελ σας ρωτούν  και «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε»  είναι η στάση σας. Δια μέσου της διολίσθησης δεν μπορεί η χώρα να οδηγηθεί  στην πλήρη χρεοκοπία και στην γεωπολιτική περιδίνηση.
“Αγαπητοί 39,  εάν πιστεύετε πως ο λαός και η χώρα επιθυμούν τη ρήξη και την έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε απευθυνθείτε στην κοινωνία και  με καθαρό τρόπο διατυπώστε το εναλλακτικό σας σχέδιο. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης εξάλλου εξερχόμενος του Κοινοβουλίου το βράδυ που η Βουλή επικύρωσε τη συμφωνία, χαρούμενος και ωσάν να μη συμβαίνει τίποτα δήλωσε πως εναλλακτικά σχέδια για να ακολουθήσει η κυβέρνηση  υπάρχουν. Η κοινωνία στο εναλλακτικό σχέδιο του ΚΚΕ έχει δώσει  ένα ποσοστό περίπου 5%. Παρουσιάστε κι εσείς το δικό σας εναλλακτικό σχέδιο. Αυτό είναι  το  τίμιο και το επιβεβλημένο. Γιατί ΣΥΡΙΖΑ 2 κόμματα σε 1 (και με ευρώ και με δραχμή) που έφτασε να γίνει και  κυβέρνηση, μεταξύ μας, ήταν πολύ.”

Πηγή: BADIERA

Άρθρα στην κατηγορία Πολιτική